Bana Teyze Diyecekler
Gün gelecek, çocuklar bana "teyze" diyecek. Öyle yeğenim olduklarından falan da değil, adres sormak için, otobüste yer vermek için... Sonra mesela arkama geçip oturacaklar, bir akşam vakti şehre günün yorgunluğu çökerken ve biz otobüste muhtemelen evimize doğru seyrederken... Bilumum hocalarını çekiştirecekler, anne babalarıyla aralarındaki anlayış ve
nesil farkını anlatacaklar, kendilerine sulanan öyle ya da böyle aşık kılıklıları yerden yere vuracaklar, nerede hazırcevaplık ettilerse ona gülecekler... O sıra ben, tam da cımbızla çekilip konmuşken anıların orta yerine, olur ya yüzlerinde de bir benzerlik bulurum diye istemdışı döneceğim arkama, rahatsız oldum sanacak, susacaklar, gözlerini döndürürlerken...
Gün gelecek, çocuklar bana "teyze" diyecek. Öyle tanıdıklarından falan da değil, şehirlerarası bir yolculukta yanımda oturduklarında, bana yediklerinden ikram ederlerken. Gülümseyeceğim, sohbet başlayacak. Anlatacak, dinleyeceğim, soracak, söyleyeceğim. Yok, nasihat çekmeye de meraklı değilim. Nasılsa dinlemeyecek. Seri halde hayıflanıp dururken hayatından, karşılaştığı zorluklardan, "Yaşın, öyle güzel ki" diyesim gelecek... Dersem şayet, o an duracak, düşünecek, bana hak verir gibi olacak, yarın yine eskiye dönecek...
Gün gelecek, çocuklar bana ilk kez "teyze" diyecek. "Ya şimdi, nasıl davranmalı?" diyeceğim içimden. "Abla derlerken kolaydı ortak paydada buluşmak, söylediklerimi dinletmek kolaydı. Ya şimdi, benim de evvelce onlar gibi genç olduğumu hatırlarına getirmezlerken, nasıl konuşmalı?" diyeceğim. Bir bir hatırlayacağım zamanında "Teyze!" diye seslenip, maruzatımı bildirdiklerimi. Hafızamdan güzel bir kare seçip, o "teyze"ye benzemeye çalışacağım. Hiç olmadı, kafamda ideal bir teyze oluşturabilip, onun gibi sevecen, ağırbaşlı ve sıcak yaklaşmaya karar vereceğim. Tam yüzümü ona dönüp, "Efendim,-belki-yavrum" derken, arkamda duymadım sanıp gitmiş bir boşluk bulacak, etrafta bir vitrin yahut otobüs camında, yansımamı göreceğim.
Gün gelecek ve ben bu yaşımda kurduğum hayallerimin neresinde olduğumun muhasebesini o yaşımda yaparken, asıl yaptığımızın 'yarını dün etmek' olduğunu bir kez daha anlayacak ve bugünüme bir kez daha sarılacağım.
Yaşamayı unutmayayım, yeter...
:)
Ilgıt Teyhani
nesil farkını anlatacaklar, kendilerine sulanan öyle ya da böyle aşık kılıklıları yerden yere vuracaklar, nerede hazırcevaplık ettilerse ona gülecekler... O sıra ben, tam da cımbızla çekilip konmuşken anıların orta yerine, olur ya yüzlerinde de bir benzerlik bulurum diye istemdışı döneceğim arkama, rahatsız oldum sanacak, susacaklar, gözlerini döndürürlerken...
Gün gelecek, çocuklar bana "teyze" diyecek. Öyle tanıdıklarından falan da değil, şehirlerarası bir yolculukta yanımda oturduklarında, bana yediklerinden ikram ederlerken. Gülümseyeceğim, sohbet başlayacak. Anlatacak, dinleyeceğim, soracak, söyleyeceğim. Yok, nasihat çekmeye de meraklı değilim. Nasılsa dinlemeyecek. Seri halde hayıflanıp dururken hayatından, karşılaştığı zorluklardan, "Yaşın, öyle güzel ki" diyesim gelecek... Dersem şayet, o an duracak, düşünecek, bana hak verir gibi olacak, yarın yine eskiye dönecek...
Gün gelecek, çocuklar bana ilk kez "teyze" diyecek. "Ya şimdi, nasıl davranmalı?" diyeceğim içimden. "Abla derlerken kolaydı ortak paydada buluşmak, söylediklerimi dinletmek kolaydı. Ya şimdi, benim de evvelce onlar gibi genç olduğumu hatırlarına getirmezlerken, nasıl konuşmalı?" diyeceğim. Bir bir hatırlayacağım zamanında "Teyze!" diye seslenip, maruzatımı bildirdiklerimi. Hafızamdan güzel bir kare seçip, o "teyze"ye benzemeye çalışacağım. Hiç olmadı, kafamda ideal bir teyze oluşturabilip, onun gibi sevecen, ağırbaşlı ve sıcak yaklaşmaya karar vereceğim. Tam yüzümü ona dönüp, "Efendim,-belki-yavrum" derken, arkamda duymadım sanıp gitmiş bir boşluk bulacak, etrafta bir vitrin yahut otobüs camında, yansımamı göreceğim.
Gün gelecek ve ben bu yaşımda kurduğum hayallerimin neresinde olduğumun muhasebesini o yaşımda yaparken, asıl yaptığımızın 'yarını dün etmek' olduğunu bir kez daha anlayacak ve bugünüme bir kez daha sarılacağım.
Yaşamayı unutmayayım, yeter...
:)
Ilgıt Teyhani
Sanirim yepyeni bir blog bu ve benim cok hosuma gitti. Yazilarinin devam etmesi dilegiyle...
YanıtlaSil